গৰু

গৰু

 

পৰিচয়ঃ গৰু এবিধ চাৰিঠেঙীয়া ঘৰচীয়া জন্তু৷ পোহনীয়া জন্তুবোৰৰ ভিতৰত গৰু মানুহৰ আটাইতকৈ উপকাৰী জন্তু৷ প্ৰাচীন কালত আমাৰ দেশত সকলো মানুহেই গৰু পুহিছিল৷ কিছুমান দেশত বনৰীয়া গৰুও দেখা যায়৷

আকৃিতঃ গৰু ওখই প্ৰায় তিনি হাত আৰু দীঘলে প্ৰায় পাঁচ হাত মান হয়৷ গৰুৰ দুটা শিং আৰু এডাল দীঘল নেজ আছে৷ নেজৰ সহায়ত ই গাৰ পৰা মহ, মাখি আদি খেদায়৷ গৰুৰ গোটেই গাটো সৰু সৰু নোমেৰে আবৃত৷ গৰুৰ মুখখন আৰু ডিঙি দীঘল৷ গৰুৰ ডিঙিৰ তলত এখন গলবিচনী ওলমি থাকে৷ গৰুৰ দাঁত এপাৰি৷ কলা, বগা, ৰঙা, কজলা আদি বিভিন্ন ৰঙৰ গৰু আছে৷ গাই গৰুৱে বছৰত এবাৰ পোৱালী জন্ম দিয়ে৷

আহাৰঃ গৰুৱে ঘাঁহ, খেৰ, গছৰ পাত আদি খাই জীয়াই থাকে৷ ভাতৰ নিসনি গৰুৰ প্ৰিয় খাদ্য৷ গৰুয়ে কোনো বস্তু চোবাই নাখায়৷ প্ৰথমে খাদ্য আধা চোবাই গিলি থয় আৰু জিৰনিৰ সময়ত সেইবোৰ উগাৰি উলিয়াই পাগুলি খায়৷

প্ৰকৃতিঃ সাধাৰণতে গৰু অতি নিৰীহ প্ৰাণী৷ ই কাৰো কোনো অনিষ্ট নকৰে৷ গৰুৱে নিজৰ পোৱালীক বৰ মৰম কৰে৷ গৰু সাধাৰণতে পোন্ধৰ-বিছ বছৰ জীয়াই থাকে৷

পৃথিৱীৰ প্ৰায় সকলো দেশতে গৰু পোৱা যায়৷ পৃথিৱীৰ ভিতৰত ভাৰত বৰ্ষত অধিক পৰিমাণে গৰু পোৱা যায়৷ ভাৰত বৰ্ষত ভাগলপুৰ আৰু ৰাজপুতনাৰ গৰু অতি প্ৰসিদ্ধ৷ অসমতো প্ৰায় প্ৰতিজন খেতিয়কৰ ঘৰতে গৰু আছে৷

গৰু পুহিবলৈ তাৰ প্ৰতি বৰ যত্ন ল’ব লাগে৷ গৰু থকা ঘৰ সদায় নিয়মিত ৰূপে চাফ্‌-চিকুণকৈ ৰাখিব লাগে৷ গৰু থোৱা ঘৰক গোহালি বোলে৷

উপকাৰিতাঃ গৰু আটাইতকৈ বেছি উপকাৰী পোহনীয়া জন্তু৷ গৰুৰ গাখীৰ অতি পুষ্টিকৰ খাদ্য৷ গাখীৰৰ পৰা দৈ, মাখন, ঘিউ, ছানা আদি খাদ্য প্ৰস্তুত কৰা হয়৷ মতা গৰুৰে গাড়ী টনা, হালবোৱা আদি কাম কৰা হয়৷ গৰুৰ গোবৰৰ পৰা জৈৱিক সাৰ প্ৰস্তুত কৰা হয়৷ গৰুৰ গোবৰ খৰি হিচাপেও ব্যৱহাৰ কৰা হয়৷ গৰুৰ গোবৰ খেতিৰ শস্যৰ বাবে অতি উত্তম সাৰ৷ গৰুৰ ছালৰ পৰা জোতা, বেগ ইত্যাদি তৈয়াৰ কৰা হয়৷ গৰুৰ শিং আৰু হাড়ৰ পৰা ফণী, বুতাম, ৰাসায়নিক সাৰ আদি তৈয়াৰ কৰা হয়৷

সামৰণিঃ দৈনন্দিন জীৱনত গৰু আমাৰ অতি উপকাৰী জন্তু৷ আমি ইয়াৰ যত্ন লোৱা উচিত৷000